در گذر از مارپیچ زندگی....

گاهی با خودم فکر می کنم چقدر ناتوانم. گاهی ضعفهام به قدری بر من چیره میشن که رمقی برای ادامه برام نمی مونه. هیچ وقت هیچ چیز اونجوری که خواستم نبوده!!! هر چقدر هم براش جنگیدم نبوده. هیچ وقت و هیچ لحظه در گذر از مارپیچ زندگی.......

بدبختي از كجا شروع ميشه؟ دقيقأ يك لحظه است. لحظه شروع بدبختيم يادمه. يادمه چطور همه چيز سرم آوار شد، شروع  بدبختي تموم نشدني من يك لحظه گنگ بود. انقدر ادامه دار كه خوشبختي رو فراموش كردم و فقط مردنه كه اين تموم نشدني رو تموم مي كنه.

اي مرگ، اي مرگ بياااااااااا به فريادم برس........

در گذر از مارپیچ زندگی.......

اون بالا نشستي چيو نيگا مي كني؟ حتمأ پات رو هم رو پات انداختي و سيگارتم گوشه لبت دود مي كني و به اين بلوشويي كه اين پايينه لبخند ميزني!!! چرا نيستي چرا نمي بيني منو؟ من ميخوام نباشم وسط اين همه بدبختي!!! خواسته زياديه كه ميگم از اون بالا منو بشنو و دستمو بگيرو بنداز بيرون اين گردون ناجور.

خدايا خسته ام منو ببر اين يه التماسه منو بشنو!!!

در گذر از مارپیچ زندگی.......

یاد دوران نوجوونی و ابتدای جوونیم می افتم. تقریباً هر روز گریه می کنم، خصوصاً روزهایی که اختلالات هورمونی هم درگیرم می کنه. انقدر بی صدا گریه می کنم که گاهی نفسم بند میاد. و من مطمئنم که اگه گریه در س در گذر از مارپیچ زندگی.......

با خودم فکر می کنم این روزها اگه تموم بشن روزهای خوب بهمون رو می کنه؟!!! از کرونای لعنتی پر رنگتر الان برام کارمه. بیش از هر چیزی مهمه برام. چون سابقه اون آنفلوآنزای وحشتناک آبان ماه رو دارم، با خودم در گذر از مارپیچ زندگی.......

انقدر بهم تیکه میندازه که مثل یه آدم ضعیف نشستم توی کنج و به حال خودم زار میزنم. چرا انقدر بهش اهمیت میدم چرا انقدر بهش توجه می کنم چرا چرا....

خدایا کمکم می کنی واحدم عوض بشه هم این راحت بشه از من، هم اذیتش به من تموم بشه. خدایا پناهم تویی بهم رحم کنه و کمکم کن. خدایا فقط تو رو دارم.

در گذر از مارپیچ زندگی.......

این روزهای سیاه چرا تموم نمیشن؟!! چرا این روزها انقدر تیره و تار و بیخودن. چرا انقدر دنبال همه چیز باید بدوئم و به هیچ جا نرسم. چرا هیچ وقت روی آرامش رو نمی بینم. مشکل کجاست؟ مشکل منم. این روزها با خو در گذر از مارپیچ زندگی.......

پنج ساعت ديگه سال ٩٨ نفس آخرش رو ميكشه و ادامه رو به ٩٩ مي سپاره. امسال فشار روحي كه بابت فوتي هاي فاميل داشتيم، تحريم و گروني و تورم عجيب و كمرشكن، اخبار آزاردهنده منفي و اين آخرش هم احتمال حذف واحد در گذر از مارپیچ زندگی.......

امروز یکشنیه هفدهم فروردین ماه سال 99 اولین روز کاری برای من آغاز شد. شروعی که پر از استرس و چی میشه، هست!!! ویروسی که دنیا رو از ریشه داره میزنه و انگار پایانی هم براش نیست، استرس این روزهای خلوت رو در گذر از مارپیچ زندگی.......